بررسی اثر تن آرامی (Relaxation) بر دفعات وقوع و شدت سردردهای میگرنی

سابقه و هدف: سردرد میگرنی یکی از شایع ترین شکایات بشر امروزی است که پی آمدهای نامطلوبی برای فرد مبتلا و جامعه دارد. برای درمان این بیماری از روش های دارویی و غیردارویی استفاده می شود. از میان روش های غیر دارویی، تن آرامی (انقباض آرام عضلات و سپس شل سازی عمیق آنها) به لحاظ سهولت در یادگیری و بکارگیری آن توسط بیماران بدون دخالت دایمی افراد حرفه ای و نداشتن هزینه های اضافی و عوارض جانبی، روش مناسبی برای کاهش سردرد میگرنی می باشد. هدف این مطالعه بررسی روش تن آرامی بر دفعات وقوع و شدت سردردهای میگرنی است. مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه مداخله ای از نوع قبل و بعد می باشد که روی 31 نفر از دانشجویان و پرسنل بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی سمنان مبتلا به میگرن کلاسیک انجام شد. ابتدا، بیماران در یک برنامه آموزش تن آرامی به روش تماشای ساعت شرکت نموده و چگونگی تاثیر آن را بر حسب ”تعداد دفعات وقوع سردرد“ و ”شدت سر درد“ 6 هفته قبل و در طی انجام تن آرامی با استفاده از معیار درجه دار کلامی رقمی و چارت درد آکسفورد محاسبه نموده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که میانگین دفعات وقوع سردرد و شدت سردرد قبل از انجام تن آرامی به طور معنی داری بیشتر از بعد از انجام تن آرامی بوده است، یعنی تن آرامی باعث کاهش دفعات وقوع سردرد (P=0.001) و کاهش شدت سردرد میگرنی (P=0.0001) شده است. نتیجه گیری: از آنجایی که روش های تن آرامی عاری از هر گونه عوارض جانبی هستند، استفاده از این روش می تواند از مصرف بی رویه داروهای مسکن و سایر داروهای ضد میگرن، مراجعات مکرر پزشکی، تحمل هزینه های زیاد و عوارض جانبی ناشی از داروها از قبیل ایجاد وابستگی، تحمل، اعتیاد و ... جلوگیری کند.